Hasta la victoria, siempre!

Hola amigos de Holanda!

Como estan? El verano neerlandes es bueno no? Hier alles nog steeds goed, al zit mijn tijd in Buenos Aires er alweer bijna op. De vakken zijn geleerd, de tentamens zijn gehaald. De taal is eigen en de vrienden gemaakt. De wijn gedronken, en de bifes gegeten. De tijd is gevlogen, en aan de horizon roept Nederland al weer. Tja, en wat rest is zoals altijd - de melancholie. Maargoed, niet getreurd want ook buiten Argentinië is het leven vast goed. Alleen anders goed ;)

En bovendien is het nog niet voorbij – sterker nog – misschien moet het hoogtepunt (in hoogtemeters?) nog komen met plekken als Lima, Machu Picchu, Cuzco, Lago Titicaca, La Paz en veel veeel meer.. maar als goede backpackers zijn natuurlijk alleen de eerste dagen van de reis pas gepland ;) Tja, dat gaat een tripje worden met goede vriend Ché Frank. Om de vergelijking met de Motorcycle Diaries nog wat verder door te trekken (of zoals jullie zouden kunnen opmerken: uit te melken): tijdens een mondeling tentamen door de plaatselijke professor uitgenodigd een bezoek te brengen aan zijn buitenhuis in Noord-Argentinie. Enige probleem; de beste man houdt wel van een babbeltje. A ver, a ver (we zullen zien) dus.. Vamo!

Verder is er weer veel gebeurd sinds de laatste berichten, maar na 5 maanden is alles – bezien van een afstandje als Nederland - ook weer meer van het (goede) zelfde. Twee dingen die er wel echt uitsprongen waren een kort reisje naar Mendoza, de wijnstreek van Argentinie – waar ik twee dagen lang samen met een Engelse vriendin Gel uit Buenos Aires flink wijntjes heb geproefd..Niet verkeerd, en wellicht zelfs ergens het komende jaar een cursusje proberen mee te pakken over wijnen – leren over de verschillende etappes in het proces en smaken (her)kennen was erg leuk (“hmmm tja.. dit is rode wijn, niet?”). Al op de heenreis bleek onze tocht naar Mendoza een groot succes- want we waren de troste winnaars van jawel.. de busbingo! Leve de cultuurverschillen als een fles wijn de hoofdprijs is zeg ik maar! Verder nog de Copa America goed gevolgd, en waar “we” de grote favoriet waren na het vertoonde spel toch (geflatteerd) met 3-0 aan de kant geschoven in de finale door Brazilie.. ach Boca en Argentinie kampioen van Z-Amerika in het halve jaar dat ik hier ben was waarschijnlijk ook teveel van het goede geweest ;)

Ook komt vandaag over 3uur onze Nederlandse opvolgster (Marisca) op de universiteit in Buenos Aires aan, de hoogste tijd om ook even de overdracht goed te regelen – dus die ga ik zo even ophalen op het vliegveld. Voor haar waarschijnlijk een verassing, maar ik denk wel dat ze dat kan waarderen.. Tot slot de komende dagen nog even afscheid nemen (ik heb er ook al veel uitgezwaaid) van veelal andere buitenlandse studenten, reizigers en Argentijnen, die ik de afgelopen tijd goed heb leren kennen – want ook al duurt het nog een klein maandje voordat ik weer in Nederland ben, mijn dagen in Argentinie zijn geteld! Zaterdag zelfs alweer voor het laatst (en dus als afscheid) met de Hollandse enclave (incl. vriendinnetje van ex-huisgenoot Roel) het door ons zo geliefde uitgaancircuit van Bs As ingedoken. Dit keer zelfs via bevriende portenas van ondergetekende Ché op de gastenlijst van een chique tent om de bifes eraf te dansen.. achja je komt eens ergens hier..

Verder weet ik het ook niet meer. Zelfs de flauwe grappen zijn op dit keer. Misschien is het dan – zelfs voor mijn bioritme – dan ook echt tijd om weer eens verder te gaan. Tot heel snel in ieder geval. Ik heb genoten hier. En om als goede porteno toch maar met Ché af te sluiten; Hasta luego amigos, hasta la victoria siempre!

Nos vemos luego! Yo le amo ustedes!

Chori.

(het sneeuwde 1 nachtje in Buenos Aires. Voor het eerst in 89 jaar! Maar dat hebben jullie niet van mij gehoord ;).. warm hier!)

(http://www.youtube.com/watch?v=NzgYDKtohSc – voor het betere spaanstalige werk – “y cuando vuelves hay fiestas en la cocina, y bailes sin orquesta)